Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Το Υπουργείο Παιδείας, εντελώς ξαφνικά χωρίς καμιά ενημέρωση και διάλογο με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, προχώρησε στην έκδοση Υπουργικής Απόφασης (Υ.Α.) με ΦΕΚ 140/20-1-2021 και τίτλο: «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο» με την οποία επιδιώκει μέσα στο Φεβρουάριο να ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες της αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης στην εκπαίδευση.
Η προσπάθεια εφαρμογής της συγκεκριμένης Υ.Α. είναι το πρώτο βήμα με άμεσο στόχο την εφαρμογή και της «ατομικής αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών (το Υπουργείο Παιδείας έχει δημόσια δηλώσει ότι, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα φέρει στη Βουλή σχετικό νόμο).
Για άλλη μια φορά και η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες (είναι το 14ο νομοθέτημα που έρχεται με ίδιο ή παρόμοιο περιεχόμενο, αρχής γενομένης από το 1985) επιχειρεί να επιβάλει στην εκπαίδευση την αντιδραστική αξιολόγηση, που οι εκπαιδευτικοί έχουν όλα αυτά τα χρόνια απορρίψει και αποκρούσει.
Θα αναρωτηθεί ίσως κάποιος καλοπροαίρετα (ή και κακοπροαίρετα). Γιατί οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν;
- Μήπως είναι «τεμπέληδες» και δεν θέλουν να τους ελέγχει κανένας;
- Μήπως δεν είναι σίγουροι για τη δουλειά που κάνουν και φοβούνται τον έλεγχο;
- Μήπως θέλουν να λειτουργούν ανεξέλεγκτα και να μην τους «ενοχλεί κανένας»;
Θα μπορούσε να τα ισχυριστεί ίσως κάποιος όλα αυτά αν δεν ήμασταν εμείς οι ίδιοι εκπαιδευτικοί που βιώνουμε καθημερινά μαζί με τους μαθητές μας τα άγχη και τις αγωνίες των γονιών για το μέλλον και την πρόοδο των παιδιών τους, που είμαστε οι πρώτοι που παλεύουμε για ένα «ποιοτικό και αναβαθμισμένο σχολείο» για όλα τα παιδιά.
Είμαστε εμείς οι ίδιοι εκπαιδευτικοί που καθημερινά εξετάζουμε κριτικά και αυτοκριτικά τη δουλειά μας και προσπαθούμε με πενιχρά μέσα και χωρίς καμία στήριξη να δώσουμε ό,τι καλύτερο στους μαθητές μας.
Στα σχολεία μας οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι εκπαιδευτικοί σχεδιάζουμε, κρίνουμε, αναπροσαρμόζουμε τον τρόπο που κάνουμε το μάθημα ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο αποδοτικό, χωρίς να περιοριζόμαστε μόνο στο εκπαιδευτικό μας έργο αλλά κάνοντας συχνά και τον ψυχολόγο και τον κοινωνικό λειτουργό και τον ηλεκτρολόγο και τον υδραυλικό και ότι άλλο έχει ανάγκη το εγκαταλειμμένο από την πολιτεία δημόσιο σχολείο (για 11η συνεχή χρονιά έχουμε μείωση των δαπανών του κράτους για τη δημόσια εκπαίδευση).
Είμαστε εμείς οι ίδιοι εκπαιδευτικοί που τους μήνες της υποχρεωτικής αναστολής λειτουργίας (δια ζώσης) των σχολείων χωρίς καμία στήριξη, χωρίς τεχνολογικά μέσα και επιστημονική καθοδήγηση κρατήσαμε ανοιχτή την εκπαιδευτική διαδικασία όταν το ίδιο διάστημα το υπουργείο το μόνο που πρόσφερε στους μαθητές ήταν ένα μικροσκοπικό παγουρίνο και μετά από μήνες δυο μάσκες στα μέτρα των μαθητών.
Το δεύτερο ερώτημα που γεννάται είναι. Θα βελτιώσει η «αξιολόγηση» της Υ.Α το παραγόμενο εκπαιδευτικό έργο όπως ισχυρίζεται;
Την απάντηση τη δίνουν οι δείκτες της λεγόμενης εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης (48 τον αριθμό!) που είναι αποκαλυπτικοί και δείχνουν ξεκάθαρα ότι θα οδηγήσουν στη μεγαλύτερη υποβάθμιση του σχολείου, στη μεταφορά της ευθύνης για όλα τα προβλήματα στους ίδιους τους γονείς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, στην ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση και διαφοροποίηση της εκπαίδευσης γιατί:
Σε ένα υποχρηματοδούμενο σχολείο θα αξιολογείται η «ικανότητα διαχείρισης των οικονομικών πόρων». Δηλαδή πώς θα γίνεται περιορισμός δαπανών, πώς θα βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη οι γονείς, πώς θα αναζητούνται χορηγοί. (στην Αγγλία της σκληρής αξιολόγησης σε ορισμένα «φτωχά» σχολεία μέχρι babysitting κάνουν οι εκπαιδευτικοί τα σαββατοκύριακα για να αυξήσουν τα έσοδα του σχολείου τους) .
Σε ένα υποστελεχωμένο σχολείο, που η λειτουργία του βασίζεται σε 50.000 συμβασιούχους (που προσλαμβάνονται με διαφορετικές συμβάσεις από τον Σεπτέμβρη μέχρι τον Απρίλη), θα αξιολογείται η «αποτελεσματική αξιοποίηση του προσωπικού». Δηλαδή το πώς θα καλύπτονται τα κενά εκ των ενόντων, πώς θα γίνεται ο εκπαιδευτικός λάστιχο, πώς θα μπαλώνονται τρύπες με εκπαιδευτικούς να διδάσκουν άσχετα με την ειδικότητά τους μαθήματα.
Σε ένα σχολείο με ακατάλληλες υποδομές, με αίθουσες κλουβιά και χιλιάδες μαθητές σε κοντέινερς, θα αξιολογείται «η αξιοποίηση των σχολικών υποδομών», αλλά και ο εμπλουτισμός και εκσυγχρονισμός τους
Η αξιολόγηση της ΥΑ δεν ενδιαφέρεται για τη στέρεη γνώση και ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών αλλά θα αξιολογείται η «καλλιέργεια δεξιοτήτων στους μαθητές».
Αγνοεί επιδεικτικά τις παραμέτρους που επηρεάζουν την απόδοση της σχολικής μονάδας (προγράμματα σπουδών, βιβλία, κτηριακές υποδομές, εξοπλισμό, επιμόρφωση, χρηματοδότηση, ηγεσία κλπ)
Για όλους τους παραπάνω λόγους το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. μην έχοντας άλλο δρόμο από αυτόν του αγώνα για την αποτροπή της υλοποίησης των αντιεκπαιδευτικών σχεδίων της κυβέρνησης κήρυξε απεργία-αποχή από τις διαδικασίες που προβλέπονται από τον νόμο 4692/2020 (ΦΕΚ 12 Ιουνίου 2020) καθώς και από την Υπουργική Απόφαση «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο» και καλύπτει πλήρως τους συναδέλφους στο να μην τις εφαρμόσουν, με την πλήρη νομική τεκμηρίωση και στήριξη όλων των ενεργειών (σας επισυνάπτουμε την απόφαση για πληρέστερη ενημέρωση).
Στα πλαίσια αυτά το ΔΣ του Συλλόγου καλεί τους Συλλόγους Διδασκόντων να συμμετέχουν στην απεργία – αποχή της Δ.Ο.Ε. (θα σταλούν αναλυτικές οδηγίες τις επόμενες μέρες εξειδικεύοντας τις νομικές ενέργειες σε συνεργασία με τη νομική μας σύμβουλο και θα πρέπει να ακολουθηθούν π.χ. αναλυτικά βήματα ή/και πρακτικά συλλόγου διδασκόντων κλπ.) και με βάση αυτή την απόφαση, να μην προχωρήσουν σε καμία διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της Υ.Α. (ειδική συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων, συγκρότηση ομάδων δράσης, συνεδρίαση για τη σύνταξη έκθεσης «Εσωτερικής και Εξωτερικής Αξιολόγησης»).
Ειδικά καλούμε τα στελέχη εκπαίδευσης (Διευθυντές σχολείων, Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου κ.τ.λ.) να συνταχθούν με την απόφαση του κλάδου συμμετέχοντας στην απεργία – αποχή.
Σημειώνουμε ότι η αποχή των εκπαιδευτικών από συγκεκριμένα καθήκοντα προβλέπεται από τις διατάξεις του ν.1264/1982, όπως αυτές έχουν ερμηνευτεί από τα αρμόδια Δικαστήρια (όλως ενδεικτικώς Δ.Εφ. 486/1995 κ.α.) και συνιστά απολύτως νόμιμη, συνταγματικά κατοχυρωμένη μορφή συνδικαλιστικής δράσης, αναγνωριζόμενη ως μορφή απεργίας και καλύπτει συλλογικά (αποφάσεις συλλόγων διδασκόντων) και ατομικά τους συναδέλφους (και τα στελέχη εκπαίδευσης). Άλλωστε η απεργία – αποχή χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα από την ΑΔΕΔΥ σε όλο το Δημόσιο με μεγάλη επιτυχία και καθολική συμμετοχή των εργαζομένων.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου καλεί τους συναδέλφους για οποιαδήποτε απορία ή και πρόβλημα δημιουργηθεί στην εφαρμογή της απόφασης της ΔΟΕ να καλούν άμεσα τα μέλη του ΔΣ.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι Όπως αφήσαμε στα χαρτιά τις ρυθμίσεις για την αναμετάδοση του μαθήματος και τις κάμερες στην τάξη, όπως ακυρώσαμε τις πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης με τις εκλογές – παρωδία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, με το εμφατικό 95% αποχή, όπως αποτρέψαμε και τα προηγούμενα χρόνια κάθε απόπειρα «αξιολόγησης-χειραγώγησης», όπως αντιπαλέψαμε και αντιπαλεύουμε την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, έτσι και τώρα μπορούμε να εμποδίσουμε τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αλεξανδρούπολης 